Uppvakstarár mínn í þyskalandi

Já mig datt í hug að seigja aðeins frá sjálfum mér og unglingsárunum í Hamburg sem er stórkostlegur staður.Þannig er mál með veksti að móðir mínn er Þysk og heimtaði það að ég mynndi alast þar upp og kæmi svo heim til Islands er ég yrði eldri með föður mínum sem er islenskur sjómaður,hann var í námi þegar hann hitti hana Gert móður mína þar felldu þau hugi saman enn það gekk ekki upp þar sem móðir mín hefur þýsku þrjóskunna í sér þá fékk hún allt sem hún og faðir minn áttu saman og fór hann því heim með skotið á milli lappana enn ég varð eftir með móður minni í þyskalandi.Ekki mun ég fara í saumana á skilnaðinum enn hann var mér erfiður og ég mann alltaf þegar faðir minn sagði mér að sína aldrei neinar tilfinnigar fyrr enn ég væri búnað þekkja viðkomandi í meira enn 2 ár þessu hef ég farið eftir og mér hefur farnast vel í lífinnu,ég hef til dæmis ekki sínt barnsmóður minni neinar tilfinningar og það er komið á 3 ár og 1 ár í sambúð.Líklega er það Þyska þrjóskan í mer enn já það var yndislegt að búa í Hamborg og barirnir þar eru mér í fersku minni

 

hér er mynnd af mínum uppáhalds bar sem er irish pub magnað andrúmsloft gat oft skapast er menn hófu raust sína þarrna inni og kvennsurnar voru ekki af verri endanum.

 Eg kynntist þarna honum Fritz Von Steinberg vini mínum sem var mikill guðsmaður og seinna leiddi hann mig í ljósið sem ég hef verið í síðan.Eg gekk líka í skóla sem heitir unter Hammelgang á myndinni sést skólalóðinn í rauða hringnum þarna átti ég margar góðar stundir og ég hugsa oft klökkur til kennarana þarna.Þeir hikkuðu ekki við að berja mann með prykki ef manni varð á mistök enda lærði ég á við 2 menn meðan ég var þarna.Eg útskrifaðist ekki vegna vafasams atferlis þó svo að ekki hafi það verið sannað þá tók ég laun fyrir kennslu á yngri nemendum sem ég sagðist bara vera hjálpa enn þar sem þetta voru erlendir nemendur þá var ég gerður að fordæmi og ég og Fritz og annar vinur minn vorum reknir,eftir það afneitaði móðir mínn mér og ég kom til ísland í annað skiptið síðan ég var lítill það fyrsta sem ég tókk eftir var að Islenskt kvennfólk er óvenju lauslátt og hafði ég gaman að því eheheheh.Eftir fyrsta sumarið hérna þurfti ég að fara í rannskókn til þyskaland vegna þess að ég hélt að ég væri með eyðni sem betur fer kom annað í ljós.

  

Þar hitti ég móður mína aftur og það voru fagnaðar fundir ég munn rita meira er fram líða stundir enn þangað til takk fyrir mig

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 13.12.2007 kl. 21:31]

Svona af fyrri færslum að dæma, þá vildi ég nú ekki vera þarna í ljósinu með þér og Fritz vini þínum.  Með fullri virðingu annars.